کد مطلب:38758 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا پيامبر و امامان در زندگي ستم كش بودند؟

اين جمله كه امامان و پيامبران در زندگي ستم كش بودند، به اين معنا كه تسليم زور و ستم مي شدند؛ نادرست است. سيره و سنّت پيامبران و امامان(ع) (كه مردم را به آن دعوت مي كردند) آن بود كه نه بر ديگران ستم كنند و نه اين كه ظلم را بپذيرند.

پذيرش ستم، تأييد عمل ستمگران است و آن ها را در ظلم تشويق خواهد كرد. اما اگر مقصود وجود سختي ها و مصيبت ها در زندگي پيامبر و امامان معصوم(ع) باشد، درست است و در بيان فلسفة آن مي گوييم:

خداوند نه تنها ائمه بلكه ساير انسان ها را نيز مي توانست در مرتبه و رتبه اي بالا بيافريند كه ديگر نيازي به تحمل سختي ها و مشكلات نداشته باشند، ولي در اين صورت ديگر صحنة جهان بدين گونه نبود.

اراده خداوند در آفرينش جهان ماده و انسان ها بر اين تعلق گرفته است كه موجوداتي مختار را خلق كند تا ايشان با اختيار خود و با تلاش و رنج و مبارزه راه كمال را بپيمايند. براي رسيدن به مراتب بالاتري از كمال، بايد از عهدة آزمايش هاي بيشتر و سنگين تر و مشكلات و سختي ها برآيند.

پيامبران و امامان(ع) نيز از اين قاعده مستثنا نيستند، زيرا آنان نيز بشرند و همان خصوصيات را دارا هستند، ولي بدان جهت كه با وحي مرتبط بوده و سنگيني رسالت الهي را بر دوش دارند و وقايع و حقايقي را دريافت كرده اند. مسير دشوارتري را در راه دعوت و تبليغ خويش طي كرده كه موجب زيادي كمال و ترفيع درجه آنان مي شود.

بر هيمن اساس پيامبران و اولياي الهي نيز از امتحان مصون نبوده، بلكه به در مرحله اي بسيار دشوارتر قرار دارند.

سختي ها و بلاها كه وسيلة آزمونند، مقدمة كمال و سعادتند. شدت سختي ها و گرفتاري ها براي دوستان خدا لطفي است كه زمينه ساز رشد و پرورش استعدادهاي عالي آنان را فراهم مي آورد، پس هر كه محبوب تر، بلايش بيشتر و صخت تر است. حافظ مي گويد:

هركه در اين بزم مقرّب تر است جـام بلا بيشتــرش مـي دهنـــد

در برخي از روايات آمده است: مؤمن به فراخور كارهاي نيكش بلا مي بيند، پس هر كه دينش درست و كردارش نيكو باشد، بلايش سخت است، زيرا خدا دنيا را پاداش مؤمن و كيفر كافر قرار نداده است. هر كس دينش سست و كردارش ضعيف باشد، بلايش اندك است.(1)

پي نوشت ها:

1. كافي، كتاب الايمان و الكفر، باب شده ابتلاء المؤمن، ج 2، ص 259، ح 29.